Ludwik Fiedorowicz

Urodzony w Rzeczce k. Wałbrzycha w 1948 r.. Dyplom na Wydziale Ceramiki i Szkła w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) we Wrocławiu w 1973r.
W 1974 roku rozpoczął współpracę z Hutą Szkła Gospodarczego „Hortensja” w Piotrkowie Trybunalskim; w 1975 roku został zatrudniony jako projektant w Hucie Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, a w latach 1975-1979 również w oddziale huty w Siemianowicach Śląskich. Od końca lat 70. Związał się z Hutą Szkła Artystycznego „Staszic” w Dąbrowie Górniczej, gdzie pełnił funkcję projektanta oraz kierownika artystycznego i pracował tam do 1992 roku. W latach 1983–1984 uczył projektowania szkła w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Dąbrowie Górniczej (obecnie: Zespół Szkół Plastycznych im. Tadeusza Kantora). W 1993 zajął stanowisko plastyka miejskiego w Sosnowcu, gdzie pracował do emerytury.
Oprócz projektów szkła unikatowego stworzył wiele projektów szkła użytkowego – wazonów, amfor, dzbanów, mis głównie podczas swojej pracy w HSA „Staszic”. W dorobku ma takie projekty jak zestaw Laps, Muszle lub Bratki.
Jego projekty otrzymały liczne nagrody i wyróżnienia, m.in.: III Nagroda i Brązowy Medal w kategorii szkła unikatowego na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła Artystycznego i Użytkowego w Katowicach, 1977; wyróżnienie na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła Unikatowego i Przemysłowego w Katowicach, 1979.
Uczestniczył w ponad 27 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Prace w zbiorach muzealnych i prywatnych, m.in.: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze, Pałac Schoena Muzeum w Sosnowcu, Muzeum w Gliwicach.